حکایت بی نیازی

ﺷﺨﺼﯽ ﺑﻪ ﯾﻜﯽ ﺍﺯ ﺧﻠﻔﺎﯼ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﻭ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﻛﺮﺩ، ﺗﺎ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﮔﺎﻩ ﺍﻭ ﺑﻪ ﻛﺎﺭﯼ ﮔﻤﺎﺭﺩﻩ ﺷﻮﺩ. ﺧﻠﯿﻔﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪ: ﻗﺮﺁﻥ ﻣﯽﺩﺍﻧﯽ؟ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ: ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢ ﻭ ﻧﯿﺎﻣﻮﺧﺘﻪﺍﻡ. ﺧﻠﯿﻔﻪ ﮔﻔﺖ: ﺍﺯ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﮔﻤﺎﺭﺩﻥ ﻛﺴﯽ ﻛﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﻧﯿﺎﻣﻮﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ، ﻣﻌﺬﻭﺭﯾﻢ. ﻣﺮﺩ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺪ ﺩﺳﺖ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻡ ﻣﻮﺭﺩ ﻋﻼﻗﻪﯼ ﺧﻮﺩ، ﺑﻪ ﺁﻣﻮﺧﺘﻦ ﻗﺮﺁﻥ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ. ﻣﺪﺗﯽ ﮔﺬﺷﺖ، ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺑﺮﻛﺖ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﻭ ﻓﻬﻢ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﯽ ﺭﺳﯿﺪ ﻛﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻧﻪ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﻣﻘﺎﻡ ﻭ ﻣﻨﺼﺐ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻧﻪ ﺗﻘﺎﺿﺎﯼ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﻭ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﺑﺎ ﺧﻠﯿﻔﻪ. ﭘﺲ ﺍﺯ ﭼﻨﺪﯼ،ﺧﻠﯿﻔﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ ﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪ: »ﭼﻪ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺳﺮﺍﻏﯽ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻧﻤﯽﮔﯿﺮﯼ؟« ﺁﻥ ﺁﺯﺍﺩﻣﺮﺩ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ: »ﭼﻮﻥ ﻗﺮﺁﻥ ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﻢ، ﭼﻨﺎﻥ ﺗﻮﺍﻧﮕﺮ ﺷﺪﻡ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺧﻠﻖ ﻭ ﺍﺯ ﻋﻤﻞ ﺑﯽﻧﯿﺎﺯ ﮔﺸﺘﻢ.« ﺧﻠﯿﻔﻪ ﭘﺮﺳﯿﺪ: »ﻛﺪﺍﻡ ﺁﯾﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﯽﻧﯿﺎﺯ ﻛﺮﺩ؟« ﻣﺮﺩ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ: »ﻣَﻦ ﯾَﺘّﻖِ ﺍﻟﻠّﻪ ﯾَﺠﻌَﻞ ﻟَﻪُ ﻣَﺨﺮَﺟﺎً ﻭَ ﯾَﺮﺯُﻗﻪُ ﻣِﻦ ﺣَﯿﺚُ ﻻﯾَﺤﺘَﺴِﺐ ؛ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﭘﺮﻭﺍ ﺑﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺣﺪﻭﺩ ﺍﻟﻬﯽ ﺭﺍ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﻧﻤﺎﯾﺪ، ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺷﺪﻥ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺗﻨﮕﻨﺎﻫﺎ، ﺭﺍﻫﯽ ﭘﺪﯾﺪ ﻣﯽﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺟﺎﯾﯽ ﻛﻪ ﺗﺼﻮﺭ ﻧﻤﯽﻛﻨﺪ، ﺑﻪ ﺍﻭ ﺭﻭﺯﯼ ﻣﯽﺭﺳﺎﻧﺪ ﻭ ﻧﯿﺎﺯﻫﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﻣﯽﺳﺎﺯﺩ.«)ﺳﻮﺭﻩ ﻃﻼﻕ، ﺁﯾﺎﺕ 2 ﻭ 3 (