ﺧﺴﺘﻪ ﺍﻡ ﺍﺯ ﺗﻈﺎﻫﺮ ﺑﻪ
ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﮔﯽ،ﺍﺯ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﮐﺮﺩﻥ ﺯﺧﻢ
ﻫﺎﯾﻢ... ﺯﻭﺭ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ!
ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻤﯿﺘﻮﺍﻧﻢ ﺑﯽ ﺩﻟﯿﻞ ﺑﺨﻨﺪﻡ ﻭ
ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻭﺍﻧﻤﻮﺩ ﮐﻨﻢ
ﻫﻤﻪ ﭼﯽ ﺭﻭﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﺳﺖ!...
ﺍﺻﻼ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﮐﻪ
ﺑﺨﻨﺪﻡ!ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﻟﺞ ﮐﻨﻢ،ﺑﺎ
ﺧﻮﺩﻡ،ﺑﺎ ﺗﻮ،ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺩﻧﯿﺎ!
ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﻓﺮﺩﺍ ﺭﻭﺯ
ﺩﯾﮕﺮﯾﺴﺖ ﻭ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﯿﺎﯾﺪ ﻭ ﻣﺜﻞ
ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺑﺎﺷﯽ؟!؟!
ﺧﺴﺘﻪ ﺍﻡ...ﺍﺯ ﺗﻮ...ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻡ...ﺍﺯ
ﻫﻤﻪ ﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ...
ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺑﮑﺸﻢ ﮐﻨﺎﺭ!ﺍﺯ ﺗﻮ...ﺍﺯ
ﺧﻮﺩﻡ...ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ!
مطالب مرتبط
قلب لعنتی سلام ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
نظرسنجی
شما طرفدار کدام تیم هستید؟
آمار سایت