ﻣﻦ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺷﻤﺎﻫﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻡ!!!

ﻣﻦ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺷﻤﺎﻫﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻡ!!! ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ!! ﻫﻪ.. ﺳﺮﻣﺎ ﺩﺭ ﻇﻬﺮ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ!! ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺷﻮﻡ ﻭ ﺧﻮﻧﺨﻮﺍﺭ ﮐﻪ ﺣﺮﺹ ، ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯿﺰﻧﺪ ﺗﻮﺭﺍ ﺁﻥ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﻋﺸﻖ!! ﮐﺪﺍﻣﯿﻦ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﻣﯿﮕﻮﯾﯽ؟ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﯾﺦ ﺑﺰﻧﻢ ﺩﺭ ﭘﺴﺘﻮﯼ ﺩﻧﯿﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﺳﺮ ﻭ ﺗﻬﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻌﻠﻮﻣﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ!! ﺳﯿﺦ ﺩﺭ ﮔﺬﺭﮔﺎﻫﻪ ﺍﺑﺪﯼ ﺩﺭ ﺗﺎﺭ ، ﺗﺎﺭ ﺧﻄﻮﻁ ﻧﺎ ﻣﻮﺍﺯﯼ ﻭ ﺑﯽ ﺗﻌﺎﺩﻝ ﺍﯾﻦ ﭼﺮﺗﮑﯿﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﺩﺍﺭ!!!... ﺳﺮﮔﯿﺠﻪ ﮔﺮﻓﺘﯽ ﺍﯼ؟ ﺣﻖ ﺩﺍﺭﯼ ، ﺗﺎﺯﻩ ﺍﻭﻝ ﺳﺮﮔﯿﺠﻪ ﻫﺎﯼ ﺗﻮﺳﺖ ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯼ ﻟﺬﺕ ﻣﺸﺮﻭﺏ ﺭﺍ!! ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﺐ ﮔﺮﺩﯼ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻫﺎ ، ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﻗﻬﻘﻬﻪﻫﺎﯼ ﺩﻟﻨﺸﯿﻨﺖ ﺭﺍ ، ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﻟﺬﺕ ﭼﺸﯿﺪﻥ ﻭ ﻣﺰ ﻣﺰﻩ ﮐﺮﺩﻥ ﺁﻏﻮﺵ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻋﺸﻘﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﯿﻤﺖ ﻫﯿﭻ ﻓﺮﻭﺧﺘﻪ ﺍﯼ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺳﺎﯾﻪ!! ﺑﻪ ﯾﮏ ﭘﯿﺪﺍﯼ ﭘﻨﻬﺎﻥ!! ﭘﺲ ﺑﯽ ﺩﺭﻧﮓ ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺵ ﮐﻪ ﺗﺎﺯﻩ ﺷﺮﻭﻉ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺣﻘﻮﻕ ﺗﻮﺳﺖ!! ﺑﺮﻭ ﺟﺎﻧﻢ،ﮔﯿﺞ ﺑﺮﻭ ﺗﺎ ﺑﺎﻻ ﺁﻭﺭﯼ ﺷﺮﺍﻓﺘﯽ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﻧﺎﻡ ﻭ ﻣﺸﺨﺼﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺁﮔﺎﻫﯽ!! ﻣﯿﺸﻪ ﯾﻪ ﮐﻢ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﺭﺍﻩ ﺑﺮﯾﻢ؟ ﺁﺧﻪ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﺳﺮﺭﺳﯿﺪﻩ.. ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺯﺭﺗﺸﺖ ﺭﺍﺳﺖ ﻣﯿﮕﻮﯾﻢ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺩﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻣﺎﺩﺭ ﺯﺍﺩ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﺮﺩ ﺩﭼﺎﺭ ﺗﺪﺍﺧﻠﯽ ﻧﻔﺲ ﮔﯿﺮ ﻭ ﺑﯽ ﺭﺣﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﻣﯿﺘﺮﺳﻢ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﻭﻝ ﺭﺍﻫﺶ ﺑﺎﺷﻢ! ﻧﻤﯿﺸﻪ؟ ﺑﺎﺵ، ﭘﺲ ﻣﻦ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﻣﯿﺒﺮﻡ ﺳﺮﮔﯿﺠﻪ ﺭﺍ ﻭ ﻭﻓﻖ ﻣﯿﺪﻫﻢ ﺭﻭﺣﻢ ﺭﺍ ﻭ ﺁﻭﺍﺯ ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﻢ.. ﺑﺎ ﺗﻮ ﺣﮑﺎﯾﺘﯽ ﺩﮔﺮ ،ﺍﯾﻦ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺳﺮ ﮐﻨﺪ ﺷﺐ ﺳﯿﺎﻩ ﻗﺼﻪ ﺭﺍ ، ﻫﻮﺍﯼ ﺗﻮ ﺩﮔﺮ ﮐﻨﺪ.. ﺁﺭﻩ ﺧﺐ ﮐﺠﺎﯼ ﺩﻧﯿﺎ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﯼ ﺳﺮﻣﺎ ﺻﻔﺮ ﺩﺭﺟﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻭﻟﯽ ﺗﻮ ﭼﮑﻪ ﮐﻨﯽ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺘﯽ ﺩﺭﺍﺯ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺷﮑﻢ ﻭ ﺑﯽ ﻟﺒﺎﺱ، ﺑﯽ ﭼﺮﺍﻍ، ﺑﯽ ﮐﻔﺶ ، ﺑﯽ ، ﺑﯽ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ!! ﻣﻐﺰ ﻣﻦ ﯾﮏ ﺟﺎﻣﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻭﻇﯿﻔﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺑﺮ ﺭﮔﻬﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﻣﯿﮕﻮﯾﯽ ﻣﻐﺰﺕ ﺗﮑﺎﻥ ﺧﻮﺭﺩﻩ؟ ﭼﺮﺍ ﻣﯿﮕﻮﯾﯽ ﻣﻦ ، ﺗﻮﻫﻢ ﺯﺩﻩ ﺍﻡ ﻭ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ ﮔﯿﺞ ﻣﯿﺮﻭﻡ؟ ﻣﻦ ﺷﻌﻮﺭ ﻫﻤﻪ ﺁﻓﺎﻕ ﻫﺴﺘﻢ!! ﺑﻠﻪ ، ﺁﺧﻪ ﻣﻦ ﻣﮕﻪ ﺭﮔﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﻣﻐﺰﯼ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺣﮑﻤﺮﺍﻧﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﺮ ﻣﻦ؟ ﻋﺠﯿﺐ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺧﻮﺩﺕ!! ﻋﺠﯿﺐ!! ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺟﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﺯﻣﯿﻦ ﺭﺍ ﺩﮔﺮﮔﻮﻥ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﯼ ، ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺑﺎﺯﯼ ﺩﺭ ﻭﻗﺖ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺪﺍﻧﯽ ﺗﺎﺯﻩ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪﻩ ﺍﯾﻢ!! ﻣﯿﺨﻨﺪﻡ !! ﭼﺮﺍ؟ ﺁﺧﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﻐﺰ ﻧﺎﻗﺺ ﻭ ﻫﻨﮓ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺗﻮﻫﻢ ﺯﺩﯾﻪ ﻣﻦ ﺧﻨﺪﻩ ﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻣﯿﺪﻫﺪ ﺑﻪ ﻟﺒﻬﺎﯾﻢ ﺗﺎ ﺑﺎﺯ ﺷﻮﺩ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺗﺎ ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻮ ﺩﻟﺖ ﺑﺴﻮﺯﺩ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﻭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻭ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺍﯼ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺳﯿﺦ ﻭ ﺳﯿﺐ ﻭ ﺳﺠﺎﺩﻩ ﻭ ﺗﺎﺭ ﻣﻮﯾﯽ ﻭ ﮐﻤﺎﯾﯽ ﻣﻄﻠﻖ ﻭ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﺘﯿﺒﻪ ﻫﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺍﺕ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺩﯾﮕﺮ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﺧﻮﺩﺕ ﺍﺯﺑﺮﯼ!! ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﯽ ﻭ ﯾﺎ ﻧﯿﺴﺘﯽ!! ﻣﯿﺪﺍﻧﯽ ﭼﻨﺪ ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮ ﺩﺭ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻣﯿﭽﺮﺧﻨﺪ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﻠﻮﻝ ﻫﺎﯼ ﻣﻐﺰﯼ ﺍﻡ؟ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ ﺭﺧﺼﺖ ﺑﻔﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺍﺵ ﮐﻨﻢ ﺗﻮ ﻫﯿﭻ ﺟﺎ ﻧﺮﻭ ، ﺑﺎ ﺳﺮﮔﯿﺠﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﮔﯿﺞ ﺑﺮﻭ ﺗﺎ ﺑﺮﮔﺮﺩﻡ!!