کدام نقطه از انسانیت ایستاده ایم؟

نگاه هایمان ” هرزه ” شده اند... آغوش هایمان بوی ” هوس ” گرفته اند... قول هایمان ” بی اعتبار ” است... حرف هایمان ” خالص ” نیست... عشق هایمان ” پوشالی ” شده است... محبت هایمان ” قلابی ” شده... خوبی هایمان فقط ” تظاهر ” به خوبی ست... عبادتمان همه چیز است جز ” بندگی ” خدا . . . رنگ و لعاب صورت ها هر روز بیشتر میشود و رنگ و لعاب دل ها هر روز کم تر . . . افکارمان ” غربی ” شده است، آزادی از نظرمان آزاد بودن پوشش است نه آزاد بودن عقیده , همه کارها را با پاداش میخواهیم اما تا این که جزا ببینیم فریادمان به آسمان میرسد . . . فرهنگ اصیل خودمان را کنار گذاشته ایم و فرهنگ به اصطلاح ” مدرن ” را برگزیده ایم ; شلوار پاره میپوشیم چون ” مد ” است ! لباس های ساده و مناسب را کنار میگذاریم چون ” افت کلاس ” است ! شعار میدهیم بدون ” عمل ” . . . قضاوت میکنیم بدون ” عدل ” . . . سوال من این است ما در کدام نقطه از انسانیت ایستاده ایم ؟؟؟؟؟؟