ﺍﻣﺮﻭﺯ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﻭ ﺑﺎﻝ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻟﺨﻮﺷﯽ
ﻫﺎﯾﻢ ﺧﺎﻟﯽ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﻫﮕﺬﺭﺍﻥ ،
ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎﯼ
ﺩﺳﺖ ﺍﻭﻟﻢ ﺭﺍ ﻣﯽ ﻓﺮﻭﺷﻢ ، ﺩﻟﻢ ﻣﯽ
ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ
ﺑﺒﺮﻧﺪ . ﺑﺒﺮﻧﺪ ﮐﻪ
ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﻬﮑﺸﺎﻥ ﻫﺎﯼ
ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻔﺮﺳﺘﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺍﺣﺘﺴﺎﺏ ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ ﺩﻭﺭ
ﻧﻮﺭﯼ ﻫﺮﮔﺰ
ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﺒﯿﻨﻢ . ﻧﺒﯿﻨﻢ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ
ﺧﺎﻃﺮ ﻧﯿﺎﻭﺭﻡ . ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﯿﺎﻭﺭﻡ ﺗﺎ
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻧﮕﻮﯾﻢ :
ﮔﺮ ﺯ ﺁﺯﺭﺩﻥ ﻣﻦ ﻫﺴﺖ ﻏﺮﺽ ﻣﺮﺩﻥ
ﻣﻦ
ﻣﺮﺩﻡ ﺁﺯﺍﺭ ﻣﮑﻮﺵ ﺍﺯ ﭘﯽ ﺁﺯﺭﺩﻥ ﻣﻦ
ﭘﺎﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﺑﺎﺩ ﮐﻪ ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﯽ
ﺗﺎﺯﻩ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﯽ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻧﺴﺒﺘﯽ ﺑﺎ ﻧﺴﯿﻢ
ﻧﺪﺍﺭﺩ ، ﺍﻣﺎ
ﻫﻤﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭﻗﺘﯽ ﻧﺴﯿﻢ ﻗﺪ ﻣﯽ
ﮐﺸﺪ ﻭ ﺑﺰﺭﮒ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺑﺎﺩ ﺑﻪ
ﺻﻮﺭﺕ ﻭﺣﺸﯽ
ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺗﺎﺯﺩ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺟﻤﻌﯽ ﺑﺮﮔﻬﺎ
ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺭﯾﺰﺩ .
ﺣﺎﻻ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﯿﺴﺖ ﻣﺎ ﭼﻪ ﻧﺴﺒﺘﯽ ﺑﺎ ﻫﻢ
ﺩﺍﺭﯾﻢ ﯾﺎ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻧﺴﺒﺘﯽ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ
ﺍﺯ ﺩﺳﺖ
ﺭﻓﺘﻪ ﺭﺍ ﻣﯿﺎﻥ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﻫﻢ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﮐﺮﺩﻩ
ﺍﯾﻢ . ﮔﺎﻫﯽ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﺍﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﻭﺭﻣﺎﻥ
ﻧﻤﯿﺸﻮﺩ ﺳﺎﻟﻬﺎ
ﺑﺎ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺗﻨﺶ ﻫﺎﯼ ﺑﯽ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﻋﻤﺮ
ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﯾﻢ ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺁﺷﻨﺎﺋﯿﻢ ﮐﻪ
ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺩﻭﻗﻠﻮﻫﺎﺋﯽ
ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﻫﯿﭻ ﻗﻀﺎ ﻭ ﻗﺪﺭﯼ ﺍﺯ
ﻫﻢ ﺟﺪﺍﯾﻤﺎﻥ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .
ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻣﺎﻩ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻣﻦ ، ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﻧﮕﯿﺮ
ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺣﺎﻝ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﺑﺪ ﺍﺳﺖ
ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺑﺪ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ
ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺷﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﯼ
ﺩﻧﺞ ﺑﺮﺍﯼ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮕﺮﺩﻧﺪ .
ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﺭﺍ
ﻣﯽ ﻓﺮﻭﺷﻢ ﺍﻣﺎ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﺗﻤﺎﻡ
ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﺍﻧﯽ
ﮐﻪ ﻧﺰﯾﺴﺘﻪ ﺍﻡ
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ .
مطالب مرتبط
قلب لعنتی سلام ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
نظرسنجی
شما طرفدار کدام تیم هستید؟
آمار سایت